Ode an die Freude….

“Joy is that kind of happiness that doesn’t depend on what happens. Normally, we are happy when something good happens, and we are unhappy when something happens that we do not consider good. We pick and choose. But Joy is our wholehearted response to whatever opportunity is given to us in any moment. It does not depend on what happens.”

Een paar regels uit het boekje ‘The music of Silence’ van br.David Steindl-Rast. Dit stukje tekst is me uit het hart gegrepen, omdat ik weet dat het waar is. Maar tegelijk o zo lastig.

‘Joy’ laat zich vertalen als ‘vreugde’. Op het eerste gezicht een wat oubollig woord, niet een woord dat we in het dagelijks spraakgebruik vaak laten vallen. Misschien wel omdat vreugde een laag dieper gaat dan wat ons in het dagelijkse leven plezier of ongemak geeft en gelukkig of ongelukkig maakt.

In mijn dagelijks leven zijn het ‘de omstandigheden’, waarop ik reageer met een bepaald patroon van gevoelens, gedachten en handelingen. Omstandigheden maken dat ik me happy of niet-happy voel, dat ik optimistisch of negatief gestemd ben en actief of passief wordt. Dat gaat natuurlijk alle kanten op…ik kan daar echt een speelbal van zijn.

De schrijver van bovenstaand citaat heeft het over een vorm van geluk die niet afhangt van wat er gebeurt: vreugde. En hij omschrijft dat als “Wholehearted response to whatever opportunity…”. ‘Response’ is iets anders dan ‘reactie’. Het betekent zoiets als: met heel je hart ja zeggen tegen wat er ook maar op je pad komt. Dat kan alleen als je alles kunt zien als een kans, een mogelijkheid…in feite als iets dat aan jou gegeven wordt, wat het ook is.

Een kans voor wat? Daar kan ik me het hoofd over breken, zeker als ik omstandigheden tegenkom die ik niet wenselijk vind. Denkend kom ik er niet uit. Maar ik ken ook momenten waarop ik intense vreugde voel bij bijvoorbeeld het zien of horen van de schoonheid van de ‘gewoonste’ dingen. Het zingen van de merel in mijn tuin, het openbloeien van de natuur in de lente…Gek genoeg herinner ik me ook vreugde gevoeld te hebben in moeilijke, zelfs verdrietige situaties. Dat ging gepaard met de ervaring van totaal levend zijn, diep verbonden zijn met het leven zelf. Zulke momenten van vreugde zijn een soort ankers in mijn leven. En tegelijk vergeet ik ze maar al te vaak. Zo’n tekst uit dat boekje herinnert me weer aan mijn eigen toegang tot vreugde, die niet afhangt van de omstandigheden.

Happy zijn is heerlijk, daar kan ik intens van genieten. Het tegenovergestelde is er dan natuurlijk ook. En door al die wisselende emotionele weers-omstandigheden heen is er altijd een uitnodiging om ja te zeggen tegen mijn hele leven, een kans om hier helemaal aanwezig te zijn.