Er zijn vaak liedjes die me bij de keel grijpen. Dat kunnen heel verschillende soorten liedjes zijn. Ik wil daar graag over delen. Geen analyse, maar mijn persoonlijke beleving. Daarom een nieuwe serie op mijn blog, over liedjes die mij diep raken; Liedjes van mijn leven!

‘Gebroken wit’ is de titel van een liedje van Elly Nieman (van Elly en Rikkert), op muziek van Jan Borger. Ik heb het jaren geleden voor het eerst gehoord. Afgelopen week hoorde ik het weer, live gezongen in een televisie uitzending. Hoe kan een klein liedje zo’n grote impact hebben….het ontroerde me hevig! Het was alsof alles in mij gereed was om het tot in mijn ziel te ontvangen.

Gebroken wit

Er hangt een stilte in de lucht
De wolken waar nog sneeuw in zit
Zijn grijs en vaal
De velden kaal
Gebroken wit

Je haalt de lakens van de lijn
Die ene waar een gat in zit
Voorgoed kapot
Een tijdloos vod
Gebroken wit

Geen kleur zo kleurloos
Geen geur zo geurloos
Geen hart zo hopeloos als dit
Gebroken wit
Gebroken wit

Ze zegen dat het overgaat
Zoals een tand uit een gebit
Wie nam hem mee
De tandenfee
Bestaat niet meer
En het doet zeer

Geen kleur zo kleurloos
Geen geur zo geurloos
Geen hart zo hopeloos als dit
Gebroken wit

En toch komt er een nieuwe dag
Er zullen nieuwe kinderen spelen
En door het grauw
Zie je het blauw
En wat gebroken is zal helen
Wat gebroken is zal helen

Gebroken wit….wat kan ik er over schrijven? Het liedje gaat over gebrokenheid. De gebrokenheid van het bestaan. In al mijn pogen om thuis te zijn in het leven en zelf aan het roer te staan, kom ik situaties en momenten van gebrokenheid tegen. In mijzelf en om me heen. In de wereld als geheel. Gebrokenheid is waar er geen antwoord is. Waar ik niets kan oplossen. Waar het leven pijn doet. “Geen hart zo hopeloos als dit…”, wie kent die ervaring niet, van tijd tot tijd.

Het liedje gaat ook over hoop. Die hoop klinkt door de gebrokenheid heen. Als ik naar dit liedje luister voel ik me gezien in mijn gebrokenheid. De muziek en stem vertolken voor mij nabijheid en liefde. Ik ervaar troost, hoop, vertrouwen. Denkend kom ik er niet uit. Ik ‘geloof’ er eigenlijk niet in. Maar als ik luister naar dit liedje is het er toch. Zo ervaar ik aan den lijve wat geloof is: ik kan het niet denken, alleen maar ervaren….en zingen….

Hier een link naar het liedje.