Uit: ‘Delf mijn gezicht op’ (Huub Oosterhuis) Delf mijn gezicht op, maak mij mooi Wie wordt ontmaskerd, wordt gevonden En zal zich zelf opnieuw verstaan En leven bloot en onomwonden Aan niets en niemand meer ten prooi Delf mijn gezicht op, maak mij mooi Als er iets is dat ik de laatste jaren aan het … Lees verder Blijmoedig onvolmaakt zijn →

    Laatst zong ik mee in een koor tijdens een korte bijeenkomst in een kerk. Er kwam een klein groepje mensen bij elkaar. We zaten als koor in een halve cirkel op kleine afstand tegenover de anderen. Een intieme setting. Ook al was bekend dat we met weinigen zouden zijn, er was alle zorg … Lees verder Zingen, geven en overgave →

   ‘Wat hóór ik?’ en ‘Hoe hoort het?’ Ik word me er steeds meer bewust van hoe en wanneer deze vragen in mij spelen. We hebben over het algemeen goed geleerd ‘hoe het hoort’. Wat gepast en gewenst is, wat van ons verwacht wordt, in klein of groter verband. We weten precies met welke meetlat … Lees verder Wat hóór ik? →